عقربه های ساعت

تنهایی .... روی یک برگ کاغذ سفید روزی نوشت :

مهربانم،

 نیازی نیست کسی به من بگوید دیگر مهرم در دلت از تب و تاب افتاده است

و حنای عشق من پیش تو رنگ ندارد.... می دانی چرا ؟....چون،

عقربه های ساعتی که برایم خریده بودی دیگر تکان نمی خورند !

من نمی دانم ... چرا .... برگ کاغذ ناگهان آتش گرفت !

خودوم از نِگات اَفهمم، دِگه جایِ موندنم نَن    *        تو دلِ سنگِ تو مِهرُم، دگه مثل پِشتِرون نَن

مه اَرَم دُمبالِ بَختُم، امونُم با خاطراتُم           *     مه ارم که بی تو ای جا، دگه جای خوندنُم نَن